Vanochtend sprak ik met iemand over hoeveel mobiele telefoons hij in zijn leven al heeft gehad. Het waren er meer dan 15! Ik moest lachen, maar bedacht dat ik ook zoiets heb met telescopen. Ik heb er al zo ontzettend veel gehad in de loop der jaren, hierbij de lijst met kijkers voor zover ik me kan herinneren… (in willekeurige volgorde). Kijk en huiver.
Maandelijks archief: mei 2010
Pasteltekening van de hele Maan
Gisteravond kwam de (net niet volle) Maan zelfs op zijn hoogste punt niet meer dan zo’n 20 graden boven de horizon. Dat betekent dat hoge vergrotingen door luchtonrust niet mogelijk zijn en bovendien kan ik hem vanuit mijn tuintje niet meer zien met de Polarex. Vanuit mijn hobbykamer kon ik hem rond 22.30 uur echter wel heel mooi zien vlak boven de daken van de overburen.
Ik heb daarom een oud refractortje (60mm f/6,9) die ik ooit eens zelf van onderdelen in elkaar gezet heb op een kleine montering geplaatst en op mijn bureau voor het raam gezet. Met een lage vergroting (LVW 13mm, 32x) was de Maan mooi in zijn geheel te zien. Ik heb er een pastelschets van gemaakt op zwart papier. Eerst heb ik heel lichtjes een cirkel getrokken van ongeveer 12cm in diameter. Daarna met het witte pastelpotlood de grote lichte gebieden van de Maan ingetekend. De donkere gebieden heb ik uitgeveegd met mijn vinger. Zo kreeg ik een heel grof basisbeeld van de Maan. Hierop heb ik met het pastelpotlood de fijne lichte details wat duidelijker geaccentueerd. Tot slot met een donkergrijs potlood de kleinere donkere gebieden wat scherper getekend. Na ongeveer een half uurtje was ik klaar.
Zonnevlekkengroep 1072
De afgelopen dagen is er weer een leuk zonnevlekkengroepje te zien. Niet groot, niet heel spectaculair, maar toch leuk om er een tekeningetje van te maken. Vooral omdat de Zon de afgelopen jaren(!) nauwelijks activiteit vertoont is ieder vlekje al interessant genoeg om te bekijken. Gemaakt door de Polarex 102mm f/15 refractor met een glazen zonnefilter voor het objectief. Vergroting 187x (Vixen LVW 8mm)
Maankrater C. Herschel
C. Herschel, Deventer 23-05-2010, 23.30-00.00uur, Polarex 102mm f/15 refractor, 8mm LVW (187,5x) seeing matig (opklikken voor grotere versie)
Ondanks dat de Maan gisteren niet zo hoog kwam heb ik toch even de Polarex erop gericht. De luchtonrust was aanzienlijk vanwege de lage stand en de trillende lucht van de warme daken (het was prachtig weer!), maar toch had ik zin om een schetsje te maken. Het was om 23.00 uur nog aangenaam warm dus ideaal weer om achter de telescoop te kruipen.
De naam van de grootste krater op de schets is C.Herschel, vernoemd naar de zus van de bekende 18e eeuwse astronoom William Herschel. Zij werkte 50 jaar met haar broer samen en ontdekte zelf 8 kometen.
De krater heeft een diameter van 13,4km en door de lage stand van de zon op die plek was de schaduw van de kraterrand zeer langgerekt. Ten oosten van C. Herschel was een bergje te zien met twee toppen. Ook deze toppen veroorzaakten lange puntige schaduwen over het maanoppervlak. Het mooist vond ik echter de langgerekte heuvelrug die honderden kilometers over een “glad” stuk van de Maan loopt. Omdat de seeing (luchtonrust) het beeld bij hoge vergroting nogal verstoorde had hoger vergroten dan ong. 185x (Vixen LVW 8mm) niet veel zin. De echt kleine details heb ik dan ook niet kunnen schetsen, maar het was een leuke oefening in het gebruik van wit pastelpotlood op grijs papier. De donkere delen en de schaduwen zijn getekend met een B-potlood en een zwarte fineliner.
De totale zonsverduistering van 29 maart 2006 (+filmpje)
Een verslag uit de oude doos: Op 29 maart 2006 was er een totale zonsverduistering zichtbaar, onder andere te zien vanaf een smalle strook door Turkije. In deze strook van zo’n 150km breed zou de Maan de Zon volledig afdekken. Een van de spectaculairste natuurverschijnselen die er zijn. Toevallig liep het eclipspad precies over een toeristisch gebied aan de kust zodat een reis er heen lekker betaalbaar bleef. Om niet achter het net te vissen hadden Maayke en ik al een jaar(!) van tevoren een vlucht+hotel geboekt. Maar eindelijk was het dan zover. We waren op de plaats van bestemming, hadden een prachtig plekje uitgezocht om de verduistering bekijken, de videocamera stond op scherp, dus het spektakel kon beginnen…
Wat een dag, die 29e maart! ’s Ochtends al vroeg uit ons hotelnest uitgekropen om als eerste op waarneemspot te zijn die we de vorige middag gevonden hadden. We waren vroeg, maar zeker niet de eersten! Om 09.00 stonden we met z’n allen op de ‘plaat’ terwijl het eerste contact pas tegen 12.30 zou zijn. We hadden mooi tijd om alle spulletjes uit te stallen, in mijn geval een oude VHS-C videocamera en een verrekijker. Ik had namelijk geen zin om de hele tijd foto’s te gaan maken en zo meer bezig te zijn met het instellen van de camera dan met het genieten van de eclips. Ik hoefde dus alleen mijn cameraatje te voorzien van een eigenmaakt astosolar-filtertje, hem op de zon te richten en verder lekker afwachten. Ik zat heerlijk op de rand van het muurtje met vrij uitzicht op de zee te wachten op wat zou komen.
Vandaag een nieuwe telescoopspiegel besteld!
Spiegels van Orion Optics UK
Ze zeggen dat hij niet bestaat: de ideale telescoop. Waarschijnlijk is dat ook zo, maar ik denk dat ik voor mezelf een kijker heb gevonden waar al mijn wensen in verenigd kunnen worden.
De kijkers die ik hiervoor heb gehad hadden allemaal hun eigen nadelen. Omdat bijvoorbeeld de hoofdspiegel erg dik was kwam hij maar niet op omgevingstemperatuur, of hij was te zwaar en te groot om mee te nemen op vakantie, of het lichtverzamelend vermogen had wel wat hoger gekund, of de oculairhoogte was dusdanig dat zittend waarnemen niet ging, etc. etc.
Oefenen met pastel
Tot nu toe maakte ik al mijn maanschetsen met grijs potlood op wit papier. Sterker nog: ik heb uberhaupt nog nooit met ander materiaal gewerkt. Het meest frustrerende vond ik altijd dat ik de achtergrond nooit mooi egaal grijs kreeg. Een grijs gebied moest ik altijd helemaal inkleuren en dat leverde een hoop kraswerk op.
Toen kreeg ik het idee om wit op zwart te gaan werken, maar bedacht me dat je dan precies hetzelfde probleem hebt, maar dan met een wit potlood…
Uiteindelijk ben ik uitgekomen bij wit én zwart op grijs papier. Zo start je met een basis-achtergrond en kun je de schaduwen aangeven met een zacht grijs potlood, en de heldere delen juist accentueren met wit. Aangezien een gewoon wit potlood voor geen meter werkt heb ik vanmiddag een wit pastelpotlood aangeschaft. Helaas staat de Maan vanavond vanuit mijn tuin gezien achter de bomen, dus heb ik een internetfoto van Vallis Schröteri op de Maan genomen om mee te oefenen. Ik moest wel wat groter tekenen dan ik gewend ben (ik ben eigenlijk een priegelaar), omdat de punt van het pastelpotlood heel zacht is, maar ik vind het eerste probeersel alvast heel aardig gelukt.
Mijn astrovakantie naar La Palma (maart 2010)
Uitzicht vanaf onze waarneemlocatie richting het zuiden over de Caldera, een enorme erosiekrater
Een prachtig eiland qua natuur, de beste sterrenhemel die je je maar kan voorstellen, objecten staan er 25 graden hoger dan in Nederland: alle ingrediënten voor een absolute topvakantie. En dat is het ook geworden! Hieronder het verslag dat ik schreef direct na terugkomst:
Net terug van een schitterende week La Palma, een prachtig eiland en één van de beste waarneemstekken die voor de gewone sterveling bereikbaar zijn. Het was geweldig, en ondanks dat ik slechts 2 nachten heb waargenomen i.v.m het weer was het 100% de moeite waard en zeker voor herhaling vatbaar! Hierbij een verslagje van de afgelopen week.
Op vakantie met een 25cm Dobson naar La Palma: het summum voor de visuele waarnemer! Eindelijk was het na lang, lang, lang wachten zover. We stonden met de hele groep (Michael, Yvonne, Maayke, kleine Pim, Nop, Demelza, Steem en Eric) voor de incheckbalie. Speciaal voor deze vakantie heb ik een 25cm reisdobson gemaakt die als handbagage in het vliegtuig mee zou moeten kunnen. Dat lukte zonder problemen, mijn trolley met Propdob ging even door de scanner en zonder verdere vragen of het openen van de koffer kon ik doorlopen.
Komeet C/2009 K5 McNaught, 6 mei 2010
Op het ogenblik is er een vrij helder komeetje zichtbaar rond het gebied van de hemelpool. De helderheid ligt rond de m8,0 dus met een beetje geluk vanaf een donkere locatie zichtbaar in een verrekijker.
Een tijdje geleden heb ik hem opgezocht met de Skywatcher 10cm f/5 en snel gevonden. Hij staat op een makkelijk plek en is behoorlijk helder. Met de 22mm LVW te zien als een heel klein pluisje tussen de sterren. De 13mm LVW maakte de hemelachtergrond net wat donkerder waardoor de komeet iets beter zichtbaar werd. Nog steeds klein, maar een leuk wattig bolletje. Vergelijkbaar met M13 door een verrekijker. Ik heb geen staartje gezien, maar dat komt misschien misschien omdat er een zwak sterretje vlak naast stond, waardoor de perifere vorm een beetje moeilijk te zien was.
Ik heb er een schetsje van gemaakt. Noord is rechtsboven, west is linksboven.
Meer informaie over deze komeet vind je HIER.
Welkom op mijn blog!
Al een tijdje wilde ik een eigen webstekje waar ik alles omtrent mijn astro-hobby netjes zou kunnen rangschikken. Mijn waarneemverslagen, schetsen en zelfbouwprojecten plaatste ik nu toe op verschillende internetfora, maar in het enorme oerwoud van berichten raakte ik zelfs mijn eigen waarnemingen kwijt (voor zover ze niet na verloop van tijd verwijderd werden). Het leuke aan een eigen site is dat ik voor mezelf op een leuke manier mijn astro-ei kwijt kan en dat iedereen die het wil mee kan kijken met wat ik allemaal uitspook ’s nachts onder de sterrenhemel en overdag in mijn knutselschuurtje. En voor mezelf is dit natuurlijk ook een ideaal archief!
Vandaag tik ik dus hier mijn eerste berichtje en ik heet iedereen van harte welkom op Roelblog.nl. Schroom niet om te reageren op mijn berichtjes, ook vragen zal ik zoveel mogelijk proberen te beantwoorden.
Veel plezier, en vergeet niet een een berichtje achter te laten in mijn gastenboek!