Afgelopen donderdagnacht wees mede-waarnemer Steven mij op een leuk planetair neveltje: NGC7008. Nooit eerder gezien, maar wat is dat een leuk object zeg! Op het eerste gezicht een vaag ovaaltje, maar hoe langer je kijkt hoe meer gekke details je er in ziet. Het was één van de laatste objecten die avond dus ik heb er niet zoveel tijd aan besteed. Ik wist wel dat ik hem de eerstvolgende waarneemnacht zeker weer zou gaan bekijken en evt. schetsen. Die eerstvolgende waarneemnacht was er onverwacht snel: gisteravond trok het weer helemaal open en een kraakheldere nacht volgde…
Opnieuw alles in de auto geladen en weer naar de vaste waarneemstek bij Lochem gereden. Ik arriveerde om 23.45 uur. Steven was er al en ook Michael (die helemaal uit Haarlem was komen rijden) was present. Het werd een mooie, transparante avond. Veel gezien met de 25cm kofferdobson (waaronder een waanzinnige Sluiernevel en Stephan’s Quintet). Maar de meeste tijd heb ik besteed aan NGC 7008. Het is me een raadsel waarom dit zo’n relatief onbekend object is. Hij is vrij helder, groot voor een planetaire nevel en heeft een paar bijzondere kenmerken. Hij staat op een wat lastige plek aan de hemel met weinig referentiesterren er omheen waardoor hij wat moeilijk te vinden is. Ik ben er van overtuigd dat wanneer hij wat gunstiger aan de hemel zou staan iedereen hem zou kennen…
Maar éénmaal gevonden: wow! Zelfs bij lage vergroting al goed te zien als uitgerekt vlekje, maar hoe hoger de vergroting, hoe meer details. De nevelvlek heeft een beetje de vorm van een boon, of een embryo. Aan de zuidrand van de nevel staat een heldere dubbelster.
Aan de tegenoverliggende zijde is een heldere kleine vlek in de nevel te zien die je op het eerste gezicht best zou kunnen verwarren met een ster. In de nevel zelf zag ik na wat turen een sterretje. En na nog wat langer turen af en toe nog een sterretje!
Dat smeekte om een schets! Eerst maakte ik een tekening van het volledige beeldveld in het 8mm oculair. Hoewel die cirkel zo’n 18cm in diameter was, kwam het neveltje er toch wat klein op te staan. Daarom heb ik een een tweede detailtekening gemaakt waarbij ik alle details en helderheidsverschillen zo nauwkeurig mogelijk heb proberen vast te leggen. Vooral het tweede sterretje in de nevel was ontzettend lastig. Heel af en toe was hij perifeer zichbaar, en daardoor was de exacte positie lastig te bepalen. Bij het maken van de tweede tekening merkte ik dat ik dat sterretje in de overzichtsschets inderdaad niet helemaal correct had geplaatst. De detailtekening toont de juiste positie.
De tekening is gemaakt op wit papier. De sterren zijn ingetekend met een zwarte fineliner, de nevel zelf met een grijs potlood. Thuis heb ik de tekening gefotografeerd en negatief gemaakt.