Afgelopen weekend was het weer zover: het jaarlijkse waarneemweekend in Kollase, Duitsland. Al enkele jaren ga ik met een stel mede-nerds in het najaar naar het niemandsland ten zuiden van Hamburg om te genieten van de stikdonkere sterrenhemel. Binnen een straal van 500km is het volgens de lichtvervuilingskaarten simpelweg de allerdonkerste plek. We bivakkeren altijd op dezelfde plek: een tot “hotel” omgebouwde paardenstal waar we slapen op bedden van hooi in de stal. Heerlijk primitief, spotgoedkoop, en altijd weer een hele ervaring. Maar uiteindelijk gaat het natuurlijk om de sterrenhemel, en die is inderdaad nagenoeg perfect. En ook dit jaar waren de weergoden ons weer goed gezind en hebben we twee nachten prachtig kunnen waarnemen.

Eén van de objecten op mijn lijstje was komeet C/2009 P1 Garradd, op dat moment in het sterrenbeeld Hercules dat bij het invallen van de duisternis vrij hoog in het zuidwesten stond. Het is de helderste komeet van de afgelopen 2 jaar en hij zag er dan ook prachtig uit onder die donkere hemel door mijn kleine 130mm f/5 Newton. Een fel pluisje met een puntvormige kern met daarachter een breed uitwaaierende staart. In een uur tijd was de verplaatsing (richting het westen) duidelijk waarneembaar. Ik heb er een schets van gemaakt waarbij ik voor de sterren een zwarte fineliner heb gebruikt en voor de komeet zelf een HB potlood. Eénmaal terug in Nederland heb ik de tekening ingescand en negatief gemaakt.