De Lagunenevel in het sterrenbeeld Boogschutter is een enorme emissienevel die een cluster van jonge sterren (M8) omringd. Het is een groot stervormingsgebied vergelijkbaar met de Grote Orionnevel. De nevel staat in het mooiste hemelgebied dat vanuit Nederland zichtbaar is, maar door een ongelukkig toeval is dit gebied maar kort en lastig te bekijken. Het sterrenbeeld Boogschutter komt in Neder;and maar nauwelijks boven de zuidelijke horizon, waardoor objecten daarin altijd laag in de lichtvervuiling en in de trillende atmosfeer blijven hangen. Daarbij is het ook nog eens zo dat het sterrenbeeld alleen midden in de zomer zichtbaar is, dus tijdens zeer korte nachten waarin het bovendien een beetje blijft schemeren. Het beste moment om de Lagunenevel te bekijken is eind juli; de nachten worden langzaam weer wat donkerder en de nevel staat rond het midden van de nacht op zijn hoogst in het zuiden. “Hoog” is hierbij nogal relatief: maximaal 14 graden.

Gelukkig zijn de nevel en de sterrenhoop behoorlijk helder, dus op een mooie transparante nacht is er best veel detail zichtbaar. Gisteren was het zo’n nacht. Een schoongeregende atmosfeer, en na middernacht al weer bijna volledig donker. Om 23.00 ben ik daarom met met kleine 80mm telescoopje naar een doodlopend zandweggetje buiten Wilp gereden met goed zicht op het zuiden. Om 23.45 uur ben ik begonnen met het tekenen van de helderste sterren met een zwarte fineliner op wit papier. Het was duidelijk nog niet donker genoeg voor detail in de nevel zelf, maar de sterrenhoop kwam al goed naar voren. Om 00.15 stonden vrijwel alle sterren op papier en de schemering laag in het noorden was bijna weg: tijd om de nevel de tekenen met een grijs potlood (hardheid 2H). Zonder filter was er niet meer te zien dat een verheldering ten westen van de helderste ster, en wat neveligheid rondom het sterrenhoopje iets ten oosten daarvan. Maar een Orion Ultrablock filter liet veel meer zien. Het contrast met de hemelachtergrond werd een stuk groter waardoor er direct een donkere baan tussen de twee nevelige gebieden opviel: de lagune! De heldere vlek bleek waaierend uit te lopen naar het noordwesten, en ook rondom de sterrenhoop was heel subtiel de gloed van de nevel zichtbaar. Veel meer dan ik had verwacht te zien door zo’n klein kijkertje. Rond 00.45 uur was ik klaar met tekenen. Thuis heb ik de tekening ingescand en geïnverteerd. De afbeelding is ook gespiegeld om te compenseren voor het beeld via de zenitspiegel, dus noord = boven en west = rechts. Dit is het resultaat: