Het was gisteravond erg koud, maar een maanloze heldere nacht na weken en weken baggerweer moet gewoon benut worden, al is het maar een paar uurtjes! Om half acht arriveerde ik dus op de Papenslagweg met de 16″ Dob. Tijdens het opbouwen kwam Ed aangereden en nog wat later kwam ook Tom ons vergezellen. Ed had een kleine APO op azimitale montering mee, Tom een 15×70 verrekijker op parallelogram-statief en een 20cm VOLLTUBUS. Na wat opstartproblemen (mijn gebarlowde laser gaf perfecte collimatie aan, de buigingsringen zeiden iets heel anders) kwam het waarnemen goed op gang.
Hoogtepunten:
– De Orionnevel was natuurlijk schitterend, en voor het eerst zag ik een rozige kleur op sommige plekken in de nevel. E en F ster bij het trapezium: eitje.
- De plek in de Orionnevel waar de kleur roze zichtbaar was: de heldere baan aan de rand van het heldere kerngebied
– Meropenevel: goed te zien als een zwakke grote waaier: deed denken aan de gloed van een zaklamp in de mist.
– Jupiter: de ZEB blijkt gespleten te zijn! De westelijke helft zag eruit als een langgerekte slangentong met witte structuren ertussen.
– Rosettenevel: de sterrenhoop in het centrum was al eenvoudig te zien met het blote oog. Door Toms 70mm verrekijker was de nevel ook te zien aan de noordoostzijde en door de Dob (in combinatie met een Orion Ultrablock) was in het helderste deel van de nevel erg veel structuur zichtbaar:
wazige donkere blobben in de nevelgloed.
– M78: bijna iedereen vind dit een saai object, maar ik zoek hem toch iedere keer even op. De brede mistige waaier met twee heldere sterretjes (en 1 zwakkere) erin vind ik altijd een mooi gezicht
– Vlamnevel: een groot boomblad-achtige vorm met brede donkere banen erdoor. Alnitak hindert enorm, maar kan toch makkelijk buiten beeld gehouden worden in de 13mm.
– Paardekopnevel: met het H-beta filter van Tom in de 40cm zowaar een makkelijk object. De achtergrondnevel is zeer duidelijk zichtbaar en de paardekop (groot) is een duidelijke donkere inham. De kop steekt het donkerst af in de 22mm LVW, maar iets meer vergroting met een 17mm Delos toont de vorm wat duidelijker. Het is de derde keer in mijn leven dat ik de Paardekop zie: prachtig!!
-Eskimonevel: toetje van de avond. Nog nooit zo mooi gezien. Bij 300x bijna zoals op foto’s. Een sterretje in het midden, daaromheen een donker gebiedje, dan een wat hoekig lichtringetje en daaromheen een grote wollige lichtkrans. Als het niet zo berekoud was had ik hem zeker geschetst: op dit soort telescoopbeelden kun je weken teren!
Op een gegeven moment werd het echter te koud om nog prettig waar te nemen: verkleumde vingers, en een nare oostenwind. Om 22.30 heb ik de boel daarom afgebroken, maar reed ik toch zeer voldaan naar huis. Wat een leuk waarneemavondje was dit!