Dit weekend waren de laatste écht donkere uurtjes van het seizoen; pas in de laatste nachten van juli zal het weer astronomisch donker worden. Gelukkig werd het (voor mij toch wat onverwacht) ontzettend helder op de avond van 2 mei. Ik ben in mijn eentje naar de vaste waarneemstek in bij Lochem gereden en heb de 350mm Kofferdobon opgesteld. Omdat de complete kijker opgebouwd in de auto past en er makkelijk uit te tillen was dit in een minuutje gebeurd. Dit was trouwens voor deze kijker de eerste echt goede nacht, dus een mooie gelegenheid om te zien wat hij op deepskygebied waard is.

Het was weer een lekker avondje de astrotoerist uithangen. Geen die-hard waarneemuitdagingen, maar lekker struinen door de voorjaarshemel met het atlasje op schoot. De wind die tijdens het opstellen van de kijker nog best pittig was, ging steeds meer liggen. Het was wel koud, een graad of 3. Maar wat een hemel: qua transparantie echt één van de beste waarneemnachtjes die ik heb gehad dit jaar!

Ik heb tientallen objecten bekeken, maar een paar dingetjes waren toch wel extra bijzonder: M51 pal in het zenit was belachelijk mooi. Beeldvullend bij 175x en de spiraalarmen zwaaiden door het beeld: perfect! In de buurt van M51 staat op dit moment het komeetje C/2012K1 Panstarrs. Een helder ding met een compacte heldere kern en een waaierstaartje:

Het sterrenstelsel NGC 3115 in Sextant stond eigenlijk alweer een beetje te laag in het westen, maar is helder genoeg om toch goed te bekijken. Een plat ultradun lijntje met een heldere centrale pit. Echt een object om volgend jaar bij hogere vergroting beter te bekijken en te schetsen. Het Draco Triplet was veel hoger aan de hemel erg goed te zien, de twee ronde helderste leden waren mooi te zien: de één had een wat ronde kern, de ander een wat langgerekte (ik weet niet meer welke NGC nummertjes erbij horen). Het zwakste langwerpige lid van de groep was ook goed te zien, maar toonde geen verhelderingen: een zwak uniform streepje. Erg mooi om drie stelsel zo mooi in een rijtje in één beeldveld te zien staan. Echte toppers waren de natuurlijk NGC 4565, NGC 4631 (Whale Galaxy) met duidelijk kalfje en NGC 4656 (Hockeystick) met duidelijke verhelderingen en een zwak haakje. Objecten in het zenit, een grote kijker en een donkere hemel: wat een fijne combinatie is dat toch.Misschien wel het fraaiste object van de avond was NGC 4449 in de Jachthonden: een groot onregelmatig gevormd stelsel met een soort langwerpige centrale verheldering en opvallende kleine verheldering verspreid in de buitengebieden: heel apart!
Het was zo mooi transparant dat ik aan het einde van de waarneemsessie nog wat superlage objecten in het zuiden wilde opzoeken. Ik was helaas al wat te laat voor voor de beruchte M83 (hoewel ik het sterpatroon eromheen wel gevonden heb, zag ik M83 zelf niet), maar een mooi klein bolhoopje verder naar het oosten was wel goed te zien: NGC 5694 in het sterrenbeeld Waterslang. Op dat moment maar 9 graden boven de horizon, maar toch goed te zien als compact sneeuwballetje:

Rond 02.30 vond ik het mooi geweest en ik begon het ook wat koud te krijgen, vooral bij de schets van 5694 had echt last va verkleumde vingers. Maar wat een fijn waarneemnachtje was dit!