De meeste mensen kennen de lange rij van radiotelescopen bij Westerbork wel. Goed bereikbaar via het bekende Melkwegpad, en vooral in de weekenden drukbezocht. Maar voor wie ze ter plaatse gaat tellen merkt al gauw dat er maar twaalf zichtbaar zijn in plaats van de veertien die op Wikipedia genoemd worden. Een kilometer verderop naar het oosten staan er namelijk nog twee, verscholen in de bosjes, die overigens identiek zijn aan de andere twaalf. Omdat ik deze twee schotels nog nooit gezien had, besloot ik ze afgelopen weekend eens op te zoeken.

Net als de andere radiotelescopen zijn de twee buitenbeentjes niet bereikbaar met de auto. In een ruim gebied rondom de sterrenwacht is een storingsvrije zone ingericht waar gemotoriseerd verkeer en mobiele telefoons niet toegestaan zijn. We moesten onze auto dus enkele kilometers vóór de schotels parkeren en het laatste stuk lopen. Een mooie wandeling tussen de weilanden, over een mulle zandweg.

Het laatste stuk van dit pad kruist een wandelroute die door het bos loopt, en er staat een uitkijktoren. Van bovenaf zijn de telescopen goed te zien tussen wat bomen.

Hoewel er net als bij de andere schotels een hek omheen staat, zijn deze telescopen wat dichter te benaderen. Bovendien waren er zelfs op een mooie zondag zoals deze nauwelijks andere mensen. Je hoort alleen de vogeltjes en het zachte zoemen van de aandrijfmotoren – echt een mooi plekje.

Alle schotels van de Westerbork Synthese Radiotelescoop zijn identiek en hebben een schoteldiameter van 25 meter. Een bezoekje aan deze twee ‘vergeten’ telescopen is voor astro-nerds en wandelliefhebbers echt de moeite waard!