Maandelijks archief: december 2017

Kortste dag van het jaar, solargraph klaar!

Op de langste dag van het jaar, 21 juni, heb ik een kleine zelfgemaakte pinhole camera (een bierblikje met prikgaatje en daarin een stukje fotopapier) op ons dak geplaatst. Door dat piepkleine gaatje werd vervolgens zes maanden lang(!) het licht van de zon geprojecteerd en vasgelegd op het stukje fotopapier. Omdat de zon elke dag een stukje lager aan de hemel komt te staan, trekt hij elke dag een lichtspoor onder het spoor van de vorige dag. Zes maanden lang, van de langste tot de kortste dag, elke dag een nieuw spoor op het fotopapier. Omdat zo’n camera tijdens die hele periode natuurlijk niet mag bewegen, heb ik hem met een hoop ducttape vastgemaakt aan een zwaar stuk ijzer. En dat was genoeg, want hij heeft zelfs een herfststorm doorstaan zonder van z’n plek te raken! 

Gisteren heb ik het fotopapier in een donkere kamer uit het blikje gehaald in ingescand, met onderstaand resultaat. Je ziet duidelijk alle dagbogen van de zon, van oost naar west. Waar de sporen onderbroken zijn was het bewolkt.

Meer informatie over de werking en het maken van een solargraph: https://www.natuurfotografie.nl/hoe-maak-je-een-solargraph/

Het grote 2017 eclips-verslag (inclusief video)

Hier dan eindelijk het volledige verslag van de zonsverduistering van 21 augustus 2017, welke we prachtig hebben kunnen zien vanaf de prairie in Wyoming, USA. De eclips was een belangrijk onderdeel van de camper-roadtrip die ik samen met mijn vrouw en zoon (8) door het westen van de Verenigde Staten maakte. De planning begon al minstens een jaar van tevoren met het reserveren van een camping in de totaliteitszone. Het oosten van Wyoming had klimatologisch gezien de beste papieren voor helder weer, maar het is ook één van de dunst bevolkte en minst toeristische gebieden in Amerika. Er zijn daar dus nauwelijks campings en vanwege de verwachte megadrukte op de dag van de verduistering stond het vastleggen van de overnachtingen rondom ‘eclipse day’ bovenaan het lijstje. We kozen voor een kleine camping in Lusk, een piepklein stadje in een verder totaal verlaten omgeving. Eigenaren Bruce en Jane hadden slechts vaag over de aankomende eclips gehoord en begrepen in eerste instantie niet goed waarom mensen in hemelsnaam meer dan één dag kwamen overnachten in Lusk, en dat ook nog een jaar van tevoren gingen reserveren (de maanden erna werd ze dat overigens wel duidelijk)!

Ongeveer halverwege onze roadtrip kwamen we op 19 augustus aan in Lusk. De kleine camping stond al redelijk vol met eclipsgangers en ook mede-eclipsjager Harro, waarmee we vóór aanvang van de reis al op deze plek hadden afgesproken, was al met vrouw en kind aanwezig. We deelden met onze kleine campervans één kampeerplek. Dat kon makkelijk, want kampeerplaatsen in Amerika zijn ingericht op megagrote kampeerbussen, formaatje touringcar (waar dan weer een auto achter gehangen wordt).

Met onze kleine campervans op één plek: gezellig!

In het midden campingeigenaar Bruce. Geweldige, markante kerel. En ja, dat is allemaal zijn eigen haar.

Naast ons op de camping zaten Ron en Kate; zij waren vanuit Louisiana naar Lusk gekomen voor de eclips én voor een bezoek aan hun vriend Tim, de eigenaar van een grote ranch vlakbij. We raakten met ze in gesprek en ze nodigden ons uit om de verduistering te komen bekijken op de ranch. Nu bleek die ranch ook nog eens precies ten zuiden van Lusk te liggen, vrijwel tegen de centrumlijn van het eclipspad. Dat zagen we wel zitten! Op 20 augustus, de dag voor de verduistering, werden we ontzettend gastvrij ontvangen bij Tim thuis en zijn we samen met een klein groepje gasten, waaronder Ron en Kate, met Jeeps en kleine 4WD-terreinwagens het gebied gaan ‘verkennen’ op zoek naar de ideale spot voor de volgende dag. Het landgoed was enorm; ik weet niet meer hoeveel acres het waren maar vanaf de hoogste heuvel van het terrein kon je rondom tot op de horizon kijken; allemaal van Tim. Waanzinnig. Eigenlijk was er op de hele ranch geen slechte waarneemplek te vinden, maar de top van de hoogste heuvel was gewoon perfect. 360 graden rondom zicht, en echt in the middle of nowhere; ideaal! Deze plek zou het worden. De weersverwachting was ook prima, dus wat kon er nog mis gaan…?

DE heuvel

Lees verder