Toen ik gisteravond thuiskwam van mijn werk was het kraakhelder en de Maan stond hoog aan de hemel. Hoewel het ook best koud was, begon het toch weer te jeuken, het was al zo lang geleden dat ik een tekeningetje van de Maan gemaakt had. Dus ik hees me in mijn thermokleding en sleepte de oude 75mm Polarex de tuin in. De seeing was niet zo best (misschien door de warmte uit de schoorstenen in de buurt), want hoger vergroten dan 150x had niet veel zin. Daarom koos ik voor een wat groter gebied om te tekenen waarvoor een vergroting van ong. 100x meer dan genoeg is: de basaltvlakte Mare Humorum, met de grote krater Gassendi net ten noorden ervan.
Gassendi, de duidelijkste krater, wordt een heel klein beetje overlapt door een kleinere krater, Gassendi A. De randen van die twee kraters lopen wat merkwaardig in elkaar over, wat Gassendi A een soort krul geeft. Meer naar het noorden tekende de hoefijzervorm van Letronne zich door de lage zonnestand mooi af. Verder waren de langgerekte structuren aan de rand van Mare Humorum erg opvallend. De ribbels deden wat denken aan golven in een baai, erg mooi om te zien. Linksonder was de krater Bullialdus te zien, die door de hogere zonnestand nauwelijks schaduwen vertoonde.
Ik heb er tussen 22.00u en 22.30u een klein schetsje van gemaakt met een wit pastelpotloodje op zwart papier. Omdat ik een normaal zenitprisma heb gebruikt is het beeld horizontaal gespiegeld ten opzichte van de werkelijkheid.
