Tag archieven: coronado pst

De zaag erin: van Polarex naar Solarex!

Al sinds mijn allereerste PST mod (zo’n 2 jaar geleden) liep ik met het idee om een oude Polarex telescoop volledig om te bouwen tot h-alpha kijker, volgens hetzelfde recept als van mijn eerdere zonnekijkers. Maar dan wel op zo’n manier dat de kijker aan de buitenkant bijna niet te onderscheiden is van een “normale” Polarex. De ultieme combinatie tussen ouderwets en nieuwerwets – een Solarex! De basis hiervoor zou dan een 60mm f=700mm volgkijker en het etalon van een Coronado PST moeten zijn. De zoektocht naar de benodigde onderdelen begon al snel, en afgelopen week had ik eindelijk (soms na speurwerk, soms door puur toeval en geluk) alle benodigde spulletje bij elkaar en kon de kijker in elkaar elkaar gezet worden… Hieronder een kort bouwverslagje.

Omdat de positie van het PST etalon ten opzichte van het objectief erg nauw luistert (exact 200mm binnen focus) kon ik niet zomaar de originele buis gebruiken. Die was namelijk net een paar cm te kort… Ik had daar een jaar geleden toen dit plan ontstond al rekening mee gehouden en heb toen een oude gedeukte en afschuwelijk plamuurde Polarex 60mm f=900mm aangeschaft. De buis daarvan heeft dezelfde diameter als die van een 60/700, maar is een stuk langer. Ik kon zo’n buis dus op de juiste lengte zagen, netjes opknappen en spuiten.

Via het projecteren van een zonsbeeldje op een stukje karton kon ik precies bepalen op welk punt het etalon bevestigd moest worden en dus ook waar de buis afgezaagd moest worden. Hoewel de buis er slecht uit zag vond ik het toch wel een beetje raar om de ijzerzaag erin te zetten. Het moest bovendien in één keer goed gaan, want een tweede buis is niet zomaar gevonden! Ik heb wel tien keer alles nagerekend voordat de zaag erin ging. Gelukkig ging alles zonder problemen en eenmaal op maat gezaagd heb ik de buis geschuurd, opnieuw geplamuurd en in de juiste kleur gespoten met een spuitbusje autolak: Lees verder →

70mm PST modificatie versie 2

WAARSCHUWING: het modificeren/ontmantelen/”opvoeren” van een  zonnetelescoop kan gevaarlijk zijn en is geheel voor eigen risico! Een verkeerde werkwijze kan ernstig oogletsel veroorzaken, dus zorg ervoor dat je 100% weet waar je aan begint. De eventuele fabrieksgarantie ben je bij openschroeven van je PST al sowieso kwijt, maar zorg er in ieder geval voor dat je je gezichtsvermogen behoudt!

Een tijdje geleden heb ik mijn Coronado PST al opgevoerd door simpelweg het 40mm objectief te vervangen voor in eerste instantie een 60mm objectief en later een 70mm objectief en een UV/IR blocking filter in de lichtweg. Dit was een enorme vooruitgang ten opzichte van de originele setup. Toch waren er nog verbeteringen mogelijk: de originele PST focusseerunit (de zwarte doos) maakt gebruik van een matig (astigmatisch) pentaprisma. Dit prisma verplaatsen = scherpstellen. Leuk idee, slecht uitgevoerd. Het prisma glijdt op een heel primitief railtje op een neer, wat de collimatie niet echt ten goede komt. Het werkt wel, maar het kan veel beter!
Daarnaast werd in mijn bouwwerk de buis van binnen een beetje warm. Niks gevaarlijks, want ter bescherming van het eltalon tegen de extra straling had ik een UV/IR filter in de lichtweg geplaatst. Toch ontstond er wat luchtturbulentie in de buis wat het beeld na een tijdje negatief begon te beïnvloeden. Eigenlijk zou de warmte al vóór het objectief tegegehouden moeten worden, maar een objectieffilter dat UV en IR tegenhoudt is DUUR! (€245 voor een 75mm filter).

Op dat objectieffilter en het focussysteem kom ik later nog terug. Voor deze modificatie moest namelijk eerst de complete PST worden ontleed. Voor de vorige mod was alleen het verwijderen van de objectiefbuis voldoende, maar nu moest echt alles uit elkaar. En dat is een zenuwslopende klus! Coronado verlijmd tegenwoordig ALLE onderdelen met een soort Locktite (waarschijnlijk om knutselaars te ontmoedigen). Om genoeg kracht op de verschillende onderdelen te zetten heb ik de behuizing in een bankschroef geplaatst en een bandsleutel gebruikt. Te beginnen met het etalon. Om grip te krijgen en de boel niet te slopen heb ik wel eerst de tuning ring verwijderd. De bandsleutel eromheen en proberen het etalon los te draaien. Eerst voorzichtig, steeds meer kracht zettend. Niks. Nog meer kracht. Niks. Met mijn volle gewicht aan de bandsleutel hangen. Niks. Een laatste ferme ruk met alle kracht die ik had: KRAK! BRIJZEL!

Lees verder →