C/2009 P1 Garradd, Terwolde, 8 maart 2012, 22.00u 22.15u, 300mm f/4 Dobson, 92x

Gisteravond was er volgens de berichten een redelijke kans op poollicht. Superzeldzaam in Nederland dus als het even kan wil ik dat natuurlijk niet missen. Het was gelukkig vrij helder, maar de volle Maan stoorde behoorlijk met zijn felle licht. Ik ben naar een doodlopend weggetje in de buurt van Terwolde gereden met vrij uitzicht op de noordelijke horizon. Als er dan iets van poollicht zichtbaar zou zijn, zou ik het in ieder geval niet missen. Omdat dit verschijnsel toch altijd erg moeilijk precies te voorspellen is, had ik om de tijd te doden mijn 30cm Dobson meegenomen. Serieus waarnemen was door het licht van de volle Maan natuurlijk onmogelijk, maar een beetje rondkijken door een telescoop tijdens het wachten is natuurlijk wel leuk.

Ik wist dat er een komeetje zichtbaar zou zijn in de buurt van de rechthoek van de Kleine Beer, en na wat rondkijken bij lage vergroting had ik hem al snel gevonden. Een vrij helder pluisje met een klein fel puntje als kern. Er was geen staartje te zien, maar dat had ik ook niet verwacht: de achtergrond was door het maanlicht helemaal lichtgrijs. Omdat ik het toch wel een leuke waarneming vond heb ik er een snel schetsje van gemaakt. De gebruikte vergroting was 92x (Vixen LVW 13mm).

Poollicht is er trouwens niet geweest, maar de komende dagen blijft de kans erop wel aanwezig. Het blijft dus spannend!

Afgelopen weekend was het weer zover: het jaarlijkse waarneemweekend in Kollase, Duitsland. Al enkele jaren ga ik met een stel mede-nerds in het najaar naar het niemandsland ten zuiden van Hamburg om te genieten van de stikdonkere sterrenhemel. Binnen een straal van 500km is het volgens de lichtvervuilingskaarten simpelweg de allerdonkerste plek. We bivakkeren altijd op dezelfde plek: een tot “hotel” omgebouwde paardenstal waar we slapen op bedden van hooi in de stal. Heerlijk primitief, spotgoedkoop, en altijd weer een hele ervaring. Maar uiteindelijk gaat het natuurlijk om de sterrenhemel, en die is inderdaad nagenoeg perfect. En ook dit jaar waren de weergoden ons weer goed gezind en hebben we twee nachten prachtig kunnen waarnemen.

Eén van de objecten op mijn lijstje was komeet C/2009 P1 Garradd, op dat moment in het sterrenbeeld Hercules dat bij het invallen van de duisternis vrij hoog in het zuidwesten stond. Het is de helderste komeet van de afgelopen 2 jaar en hij zag er dan ook prachtig uit onder die donkere hemel door mijn kleine 130mm f/5 Newton. Een fel pluisje met een puntvormige kern met daarachter een breed uitwaaierende staart. In een uur tijd was de verplaatsing (richting het westen) duidelijk waarneembaar. Ik heb er een schets van gemaakt waarbij ik voor de sterren een zwarte fineliner heb gebruikt en voor de komeet zelf een HB potlood. Eénmaal terug in Nederland heb ik de tekening ingescand en negatief gemaakt.