De afgelopen week ben ik voor de derde keer op vakantie geweest naar het prachtige Canarische eiland La Palma. Naast de prachtige natuur is La Palma bij sterrenkijkers vooral bekend vanwege de stikdonkere en kraakheldere sterrenhemel. Veel professionele sterrenwachten zijn daarom ook gevestigd op het hoogste punt van het eiland. De voorgaande keren heb ik daar 100% van kunnen genieten, maar dit jaar liep het wat waarnemen betreft toch iets anders…

Woestijnstof hoog in de atmosfeer veroorzaakt dagenlang heiigheid boven het hele eiland

In de dagen dat ik het waarnemen gepland had bleek het namelijk helemaal niet zo kraakhelder te zijn. In tegendeel: een grauwe geelgrijze sluier hing over het het hele eiland; overdag scheen de zon er maar lafjes doorheen, ’s nachts was de transparantie ook niet veel soeps.  Op de satellietbeelden was te zien dat niet alleen de Canarische eilanden onder de grauwsluier lag, maar een groot deel van het continent. Waarschijnlijk woestijnstof uit de Sahara, opgewaaid tot hoog in de atmosfeer. Iets wat wel vaker de waarnemingen van de sterrenwachten belemmert, en nu dus ook dikke pech voor mij… Op de foto rechts zie je hoe dat er overdag uit ziet. Zoek de horizon. Wat het ’s nachts voor het sterrenkijken betekent valt te raden.

Nu was gelukkig niet alles kommer en kwel, want er was nog best wat te zien. Een sterrenhemel die vergelijkbaar was met een gemiddelde nacht op mijn waarneemstek in Nederland, maar dan wel veel zuidelijker gelegen waardoor er veel objecten zichtbaar zijn die in Nederland nooit boven de horizon komen, of heel laag in de lichtvervuiling blijven. Ik heb dus wel gewoon anderhalve nacht waargenomen! De eerste nacht (1 augustus) op een grindweg/karrespoor in de buurt van het vakantiehuisje, een paar nachten later op één van de hoogste bergtoppen van het eiland. De telescoop die ik mee had was de 300mm f/4 Sumerian Optics Alkaid van waarneemmaatje Steven.
Lees verder →