Vanochtend heb ik in plaats van een geïsoleerde zonnevlam de volledige h-alpha zonneschijf in één keer proberen te tekenen. Ik heb daar gisteravond al de voorbereidingen voor getroffen, door alvast met een pastelkrijtje een blanco zonneschijf te tekenen (diameter ong. 15cm) met een licht afnemende helderheid naar de rand toe. Deze tekening heb ik vanochtend mee naar buiten genomen om achter mijn 70mm zonnekijker de actieve gebieden erop in te tekenen. Met de sweet spot van het PST etalon heb ik de zonneschijf op verschillende vergrotingen afgescand. Vooral de middelste zonnevlekkengroep was erg actief, af en toe lichtte er een klein rond vlekje op om een minuut later weer te doven. Fantastisch om te zien. Ik ben van 10.00uur tot 11.00uur nonstop met deze schets bezig geweest, maar met dit heerlijke temperatuurtje en een bak sterke koffie erbij is dat geen straf!
Voor de heldere plages heb ik een wit pastelpotlood gebruikt (hard drukken!), voor de filamenten en andere donkere details een zwart pastelpotlood en voor de zonnevlammetje aan de rand een normaal grijs kleurpotlood. Deze zwart-wit tekening heb ik vervolgens ingescand en met Photoshop een oranjerood kleurtje gegeven. Ook heb ik de afbeelding gespiegeld zodat de orientatie weer klopt met de werkelijkheid (noord=boven, west=rechts). Klik op de afbeelding voor een grotere versie.
Tag archieven: pst sketch
Grote zonnevlam
Vanmiddag was er weer een prachtige zonnevlam zichtbaar op Zon. Hij maakte onderdeel uit van een heel rijtje met protuberansen, maar deze keer besloot ik om alleen de grootste zonnevlam te schetsen bij hoge vergroting. Ik gebruikte een 6mm oculair die in mijn 70mm f/10 zonnekijker een vergroting van 116x geeft. Het was half bewolkt met veel stapelwolken, maar er zaten genoeg gaten in de bewolking om de protuberans in een kwartier tijd (tussen 12.15 uur en 12.30 uur) op papier te kunnen zetten. Snel schetsen is bij protuberansen wel een vereiste omdat binnen no-time de vorm kan veranderen. Zelfs in een kwartier tijd was bij dit exemplaar al wat vormverandering te zien. Eigenlijk best jammer, want supergeconcentreerd een uur lang zo nauwkeurig mogelijk tekenen (zoals bij deepskyschetsen) is er gewoon niet bij. Aan de andere kant is die dynamiek wel juist hetgene wat zonnewaarnemingen zo spectaculair maakt. De tekening is weer gemaakt met grijs potlood op wit papier, later negatief gemaakt en gekleurd met Photoshop.
Schets: Fakkeloptocht op de zon
Gisteren was het lichtjes bewolkt, maar af en toe was de zon in alle glorie te zien. Aan de zuidwestrand was een bonte stoet van zonnevlammen zichtbaar. Weliswaar geen spectaculaire exemplaren, maar wel allemaal verschillend. Ook waren er in de buurt wat heldere gebiedjes en filamenten te zien, maar ik moet duidelijk nog wat meer oefenen om die realistisch op papier te krijgen… De schets is gemaakt met de 70mm PST-on-steroids, tussen 11.15 uur en 11.30 uur met grijs potlood op wit papier, later geïnverteerd en een kleurtje gegeven met Photoshop. De gebruikte vergroting was 70x.
De eerste schets door de gemodificeerde PST (ASOD 21 juli ’11)
Protuberans op de Zon, 20 minuten na elkaar geschetst. Klik op de afbeelding voor een grotere versie
Rond het middaguur werd de lucht hier in Deventer opeens strakblauw en heb ik in de middagpauze snel de opgepompte 70mm PST naar buiten gesleept. Direct viel een flinke protuberans aan de noordwestrand van de zon op. Een brede “waakvlam” met fijne parallelle lijntjes vanaf het zonsoppervlak. Twintig minuten later was de vlam nog even groot en breed, maar hij was in die korte tijd duidelijk iets van vorm veranderd. De lijntjes waren wat verschoven en de “voet” was veel breder geworden. Ik heb er 2 schetsjes van gemaakt (grijs potlood op wit papier, later met Photoshop negatief gemaakt en alle levels naar rood getrokken).
Vooral die snelle vormverandering blijft me boeien, en zorgt er voor dat ik eigenlijk iedere 5 minuten even zou willen kijken om toch vooral maar niks te missen… Verslavend!
Update: ASOD! http://www.asod.info/?p=6140