Een kraakheldere avond gisteren! Aan het begin van de avond kwam de Maan als een lichtgele bol op, een teken dat de transparantie erg goed was. De oude Polarex stond dus al vroeg buiten, maar ik moest tot 22.30u wachten tot de Maan boven de dakrand uitkwam. Zo laag boven het warme dak was de luchtonrust vreselijk, maar omdat ik er de volgende ochtend weer vroeg uit moest had ik niet veel zin om uren te wachten totdat de Maan hoger zou staan. Ik ben dus vrijwel direct aan mijn tekening begonnen. Ik koos een gebiedje uit ten zuiden van Mare Crisium: de grote krater Langrenus (diameter 133km). Bij de juiste zonnestand toont deze krater mooie details op de bodem, maar helaas stond de zon daarvoor al weer te laag. Wel was prachtig te zien hoe die bodem volledig in de zwarte schaduw lag, met de alleen de hoogste delen van de kraterrand verlicht.
Vlak naast deze grote krater was de drieling van kleinere kraters Naonobu, Bilharz en Atwood goed te zien. Echt hoog vergroten zat er door de luchtonrust niet in (92x was al op het randje), maar dat vond ik deze keer niet zo erg: ik was al lang blij dat het een keer helder was! De tekening is gemaakt tussen 22.45u en 23.30u met een wit pastelpotlood op zwart papier.