Tag archieven: Sketch Moon

Maanschets: Petavius in de vrieskou

Gisteravond was ik pas laat thuis van het werk. Het was kraakhelder en de Maan stond al aardig hoog in het zuidoosten, dus hop die 400mm Propdob naar buiten! Het was ijskoud en de seeing was maar matig. Een vergroting van 178x was ongeveer het maximaal haalbare. Maar dat maakte even niks uit, want het was eindelijk weer een keer mooi helder op een moment dat het mij uitkwam.

De prachtige krater Petavius lag rond middernacht tegen de terminator aan en werd perfect door de zon uitgelicht. De grote scheur in de kraterbodem was opvallend, maar vanwege de slechte seeing bleven de kleinere scheurtjes (Rimae Petavius) helaas onzichtbaar. Het plaatje was echter mooi genoeg om de pastelpotloodjes uit het vet te halen en er eens goed voor te gaan zitten. Ik had al maaaaaanden geen maanschets meer gemaakt, dus het werd wel weer eens tijd.

Vijf kwartier later was dit het eindresutaat:

Eerste maanschets van 2015: Pythagoras (ASOD 6-1-’15)

Schets_Pythagoras_20150103_625pxWat is de winter van 2014-2015 toch bagger – wolken, wolken en nog eens wolken. Maar gisteravond klaarde het dan eindelijk mooi op. De maan stond hoog in het zuidoosten en de Polarex stond al snel in de achtertuin. Krater Pythagoras aan de noordoostkant van de maan lag er opvallend mooi bij – als een diepe schotel in het maanoppervlak. De seeing was heel best en ik voerde de vergroting dus lekker overdreven op tot 200x met mijn nieuwe 6mm Baader Genuine Ortho. Dat ging prima, en hoewel er waarschijnlijk niet écht meer detail zichtbaar is dan bij bijv. 170x, is het toch prettiger schetsen als de krater lekker groot in beeld staat. Pythagoras is een inslagkrater met een diameter van 170km met kraterwanden van maar liefst 5km hoog. In het midden van de krater staan 3 centrale bergen (ik zag er 2 door mijn telescoop) met een hoogte van 3,5km. Stel je eens voor hoe het uitzicht er vanaf zo’n berg uit zou zien! Lees verder

Maanschets: Gauss, Hahn, Berosus

Schets_Gauss_Hahn_Berosus_20141208_600pxIeder voordeel heb z’n nadeel. Zo ook bij het sterrenkijken. In de zomer is de nachttemperatuur vaak aangenaam en is buiten schetsen dus erg comfortabel. Om tekeningen van de Maan te maken is de zomer echter niet zo geschikt: erg hoog komt de Maan dan niet boven de horizon uit, en hoge vergrotingen zijn door de luchtonrust dan ook vaak niet mogelijk. In de winterperiode is dat allemaal een stuk beter: de Maan komt ’s nachts zeer hoog aan de hemel te staan waardoor scherpere beelden bij hoge vergrotingen mogelijk zijn. Maar comfortabel schetsen zit er niet echt in. Het was gisteren bijvoorbeeld vrij koud en vochtig. Mijn vingers waren redelijk verkleumd, maar omdat het de afgelopen vrijwel geen nacht helder is geweest, heb ik toch de telescoop in de achtertuin opgesteld en een schetsje van de Maan gemaakt. Lees verder

Tekening: Maankrater Gauss

Schets_Gauss_20140116_2130u-2300u_75mmf16_171x_800px

Alweer een heldere avond! Na een druilerige dag klaarde het precies op het juiste moment op: net nadat de Maan boven de dakrand uit kwam. De kijker stond dus al weer snel in de achtertuin, maar bij de eerste blik door het oculair kon ik al zien dat ik nog even geduld moest hebben. De warme luchtstroom uit een schoorsteen liet het beeld vreselijk golven. Een half uurtje later stond de Maan gunstiger en kon de vergroting weer worden opgevoerd. De seeing was weer redelijk goed en met een 7mm ortho (171x) scande ik de maanrand af op zoek naar een mooi gebiedje om de tekenen.

Precies op de terminator lag de vrij grote krater Gauss (177km). De bodem van de krater vertoonde al wat kleurverschil door het strijklicht van de lage zon. Op de bodem waren daardoor ook wat details te zien: enkele bergjes en een klein kratertje tegen/op de kraterwand. Doordat je vanaf de Aarde zeer schuin op dit gebied kijkt leek alles enorm uitgerekt, en dat was nog best lastig om te tekenen. Ik had telkens de neiging om de dingen te rond te tekenen: de twee kleinere kraters op de voorgrond (Hahn – 85km en Berosus -75km) heb ik daardoor een paar keer opnieuw moeten tekenen.

Dit is trouwens mijn eerste maantekening die ik in twee etappes heb gemaakt. Tussen 22.00 en 22.20 dreef er namelijk een dik wolkenpakket precies voor de Maan langs. De netto tekentijd was dus ongeveer 5 kwartier. De tekening is weer gemaakt met een wit pastelpotloodje op zwart papier en de originele grootte is ongeveer 15cm.

Schets: Langrenus en de drieling

Schets_Langrenus_20131219_500px

Een kraakheldere avond gisteren! Aan het begin van de avond kwam de Maan als een lichtgele bol op, een teken dat de transparantie erg goed was. De oude Polarex stond dus al vroeg buiten, maar ik moest tot 22.30u wachten tot de Maan boven de dakrand uitkwam. Zo laag boven het warme dak was de luchtonrust vreselijk, maar omdat ik er de volgende ochtend weer vroeg uit moest had ik niet veel zin om uren te wachten totdat de Maan hoger zou staan. Ik ben dus vrijwel direct aan mijn tekening begonnen. Ik koos een gebiedje uit ten zuiden van Mare Crisium: de grote krater Langrenus (diameter 133km). Bij de juiste zonnestand toont deze krater mooie details op de bodem, maar helaas stond de zon daarvoor al weer te laag. Wel was prachtig te zien hoe die bodem volledig in de zwarte schaduw lag, met de alleen de hoogste delen van de kraterrand verlicht.
Vlak naast deze grote krater was de drieling van kleinere kraters Naonobu, Bilharz en Atwood goed te zien. Echt hoog vergroten zat er door de luchtonrust niet in (92x was al op het randje), maar dat vond ik deze keer niet zo erg: ik was al lang blij dat het een keer helder was! De tekening is gemaakt tussen 22.45u en 23.30u met een wit pastelpotlood op zwart papier.

Schets: Mare Humorum en Gassendi

Schets_Maan_Mare_Humorum_Cassendi_20131214_600p

Toen ik gisteravond thuiskwam van mijn werk was het kraakhelder en de Maan stond hoog aan de hemel. Hoewel het ook best koud was, begon het toch weer te jeuken, het was al zo lang geleden dat ik een tekeningetje van de Maan gemaakt had. Dus ik hees me in mijn thermokleding en sleepte de oude 75mm Polarex de tuin in. De seeing was niet zo best (misschien door de warmte uit de schoorstenen in de buurt), want hoger vergroten dan 150x had niet veel zin. Daarom koos ik voor een wat groter gebied om te tekenen waarvoor een vergroting van ong. 100x meer dan genoeg is: de basaltvlakte Mare Humorum, met de grote krater Gassendi net ten noorden ervan.

Gassendi, de duidelijkste krater, wordt een heel klein beetje overlapt door een kleinere krater, Gassendi A. De randen van die twee kraters lopen wat merkwaardig in elkaar over, wat Gassendi A een soort krul geeft. Meer naar het noorden tekende de hoefijzervorm van Letronne zich door de lage zonnestand mooi af. Verder waren de langgerekte structuren aan de rand van Mare Humorum erg opvallend. De ribbels deden wat denken aan golven in een baai, erg mooi om te zien. Linksonder was de krater Bullialdus te zien, die door de hogere zonnestand nauwelijks schaduwen vertoonde.
Ik heb er tussen 22.00u en 22.30u een klein schetsje van gemaakt met een wit pastelpotloodje op zwart papier. Omdat ik een normaal zenitprisma heb gebruikt is het beeld horizontaal gespiegeld ten opzichte van de werkelijkheid.

 

Tekening: de maan op een koude ochtend in december…

Deze tekening ligt letterlijk al een tijdje op de plank. Ik heb hem namelijk in opdracht gemaakt, en ik wilde hem pas publiceren na de persoonlijke overhandiging. Het is een tekening van een 17 dagen oude Maan, zoals hij eruit zag op 1 december 2012. Het is een vrij grote tekening en ik kon hem daarom niet helemaal afwerken achter de kijker. Een grove schets van de terminator (de scheidingslijn tussen de donkere en de lichte kant van de Maan) is  “in het veld” getekend, de verdere uitwerking later aan de hand van de een foto die ik die ochtend door de telescoop heb gemaakt. Een beetje anders dan mijn gebruikelijke werkwijze, want normaal werk ik de volledige tekening uit achter het oculair.

Gemaakt met pastelpotlood op zwart papier, de gebruikte telescoop was de 75mm f/16 Polarex refractor, diverse vergrotingen. Op de tekening is de maan ongeveer 35cm in doorsnede.