Vandaag waren er twee prachtige, grote protuberansen te zien aan de westelijke zonsrand. De meest noordelijke (de rechter schets) was de meest beweeglijke: de vorm bleef vrij constant, maar de plasmastromen in de vlam veranderden continu van helderheid en plaats. Opvallend genoeg was de kleine krul aan de linkerkant één de meest stabiele structuren; zichtbaar van het begin tot het einde van de schets-sessie.
De hegvormige protuberans (de linker schets) leek in eerste instantie erg onbeweeglijk en uniform qua helderheid, maar na aandachtig kijken waren ook in die protuberans ijle plasmastromen en helderheidsverschillen te zien. Het kleine vrij zwevende plukje links van de heg ontstond terwijl ik aan het schetsen was. Hij paste gelukkig nog nét op het papier!
Na afloop bleek dat de twee schetsen eigenlijk best aan elkaar geplakt zouden kunnen worden tot één geheel. Ik heb de kromming van de zonsrand blijkbaar toch iets te klein gemaakt, waardoor de protuberansen op deze manier dichter bij elkaar lijken te staan dan in werkelijkheid het geval was, maar ik vond het zo wel een leuk plaatje! De gebruikte vergroting was 80x, met af en toe een uitstapje naar 100x, maar dat laatste was vanwege de seeing eigenlijk net een tikje te veel. Lees verder
