Afgelopen nacht was het dan zo ver. De Perseïden meteorenzwerm zou na middernacht zijn maximum bereiken. Nieuwe maan, dus het licht daarvan zou de waarneming niet verstoren en de kans op helder weer was aanzienlijk. Voor de zekerheid had ik de ochtend daarop vrij genomen, want dit wilde ik gewoon niet missen.
Aan het begin van de avond zag het weer er nog niet echt best uit: regen. Ik hield toch goede moed en ben rond 20.00 even naar bed gegaan om alvast wat slaap te pakken. Het zou wel eens laat kunnen worden mocht het toch nog opklaren. Om 22.30 ging de wekker, maar het weer was nog steeds niet zo fijn. Wolkenvelden dreven over, maar er zaten toch wat gaten in de bewolking. Toch maar gaan dan!
Eenmaal aangekomen op de waarneemplek bij Lochem waren er al verschillende mede-waarnemers gearriveerd: Steven, Robbert, Tom en Joost waren er al en even later zou ook Bart erbij komen. Gezellig zou het dus in ieder geval worden! De opklaringen werden langzaam breder en op een gegeven moment werd het zelfs grotendeels helder. Ik ging lekker in mijn ligstoel zitten met het schetsbord op schoot en het witte pastelpotlood in de aanslag. Kom maar op!