Vanmiddag was er weer een prachtige zonnevlam zichtbaar op Zon. Hij maakte onderdeel uit van een heel rijtje met protuberansen, maar deze keer besloot ik om alleen de grootste zonnevlam te schetsen bij hoge vergroting. Ik gebruikte een 6mm oculair die in mijn 70mm f/10 zonnekijker een vergroting van 116x geeft. Het was half bewolkt met veel stapelwolken, maar er zaten genoeg gaten in de bewolking om de protuberans in een kwartier tijd (tussen 12.15 uur en 12.30 uur) op papier te kunnen zetten. Snel schetsen is bij protuberansen wel een vereiste omdat binnen no-time de vorm kan veranderen. Zelfs in een kwartier tijd was bij dit exemplaar al wat vormverandering te zien. Eigenlijk best jammer, want supergeconcentreerd een uur lang zo nauwkeurig mogelijk tekenen (zoals bij deepskyschetsen) is er gewoon niet bij. Aan de andere kant is die dynamiek wel juist hetgene wat zonnewaarnemingen zo spectaculair maakt. De tekening is weer gemaakt met grijs potlood op wit papier, later negatief gemaakt en gekleurd met Photoshop.