Een zonovergoten dag was het vandaag, maar toch niet helemaal zonder vuiltje aan de lucht… Vanaf 11:19u schoof de Maan namelijk gedeeltelijk voor de zon, waardoor we het eventjes met 17% minder zonlicht moesten doen – een gedeeltelijke zonsverduistering! Nog altijd één van de leukste sterrenkundige verschijnselen om waar te nemen, dus de astrospulletjes stonden al weer vroeg in de achtertuin opgesteld.
Uiteraard is de zon ook met een hapje van 17% eruit nog steeds gevaarlijk fel, dus de telescopen waarmee ik de verduistering zou gaan bekijken waren voorzien van de juiste filtering. De stokoude (door Piet Meesters gebouwde) refractor gebruikte ik om in witlicht te fotograferen en kreeg dus een velletje AstroSolar folie vóór het objectief, terwijl ik voor visuele waarneming (en snelle fotootjes met de telefoon) de omgebouwde Lunt 80mm h-Alpha zonnetelescoop gebruikte.
Het zou gedurende de hele verduistering onbewolkt blijven, dus daar hoefde ik me absoluut niet zenuwachtig over te maken. Ruim op tijd zat ik klaar voor het eerste kleine hapje uit de zon, rond 11:20u. Toch nog onverwacht werd als eerste een kleine protuberans door de maanschijf afgedekt. Als met een enorme halfronde kaasschaaf werd het “vlammetje” stukje bij beetje afgeknabbeld en bereikte de Maan de échte rand van de zonneschijf – het eerste deukje werd zichtbaar.
Foto gemaakt met de smartphone door het oculair van de 80mm h-alpha kijker.
De Maan kroop snel verder, totdat rond 12:25u het maximum bereikt werd: 17% van het oppervlakte was afgedekt door de maan. Hiervan maakte ik een foto door de antieke 60mm Piet Meesters refractor:
Opvallend is hoe ruw de rand van de maan is in vergelijking met de gladde rand van de zon. Om dit goed te zien kun je het best bovenstaande foto aanklikken voor de volledige grootte.
Vrijwel tegelijkertijd bedekte de maan een ander protuberansje. Visueel fantastisch om te zien; helaas geeft onderstaande foto (gemaakt door de h-Alpha telescoop) maar een beperkte indruk van het spektakel:
De maan had hierna nog een klein uurtje nodig om de Zon weer helemaal los te laten, en alles werd weer normaal.
Al met al een ontzettend leuke verduistering, en ondanks dat er maar een klein deel van de Zon achter de Maan schuil ging, waren vooral de beelden door de h-Alpha kijker erg fraai!
