Een groot deel van de oostelijke vleugel van het sterrenbeeld Zwaan is gereserveerd voor het prachtige Sluiernevelcomplex. De twee helderste flarden (de Oost- en de Westboog) zijn overbekend, en ook de grote “driehoekige” nevel daar tussenin (Pickerings Wisp) zullen de meesten wel kennen.

Het totale nevelgebied is uiteraard een heel stuk groter, vooral op widefield astrofoto’s is dit goed te zien. Visueel worden de ijlere en wat verder weg gelegen delen veel minder waargenomen en geschetst dan de spectaculaire gebieden, maar toch zijn ze op zichzelf interessant genoeg en vaak niet eens zo moeilijk om te zien.

Een voorbeeld van een structuur die met grotere kijkers op donkere locaties vrij goed te zien is, is Simeis 3-210. Helemaal in de zuidelijkste regionen van het Sluiernevelcomplex is dit een sluiertje op zichzelf. Prachtig subtiel zichtbaar als een ijl veegje in de nabijheid van een heldere ster (HD198976). In de 400mm bij lage vergoting en een UHC filter waren de flarden duidelijk te zien. Een veegje vlakbij de ster was zelfs helder te noemen, de uitwaaierende uitloper aan de zuidwestkant was wel erg moeilijk. Iets hoger vergroten hielp in die hoek om het contrast nog iets te verhogen.