Wat een fijn weekje was het! Ik heb drie nachten en één middag serieus kunnen waarnemen en ik heb vier tekeningen gemaakt. Gisternacht was de laatste heldere & maanloze nacht van deze maand, dus ook gisteren ben ik weer met een kijkertje op pad gegaan. Deze keer naar een verlaten weiland in de buurt van Lochem, met nog vier anderen. In een dolle bui besloot ik om op mijn oude brommertje naar de 30km verderop gelegen plek te rijden, met een klein kijkertje in een rugtas. Met het statief en een stoeltje onder de bagage-elastieken reed ik rond 22.00 uur naar Lochem om er iets meer dan drie kwartier later te arriveren. Waarneemmaatje Robbert was er al, en niet veel later kwamen Steven, Bart, en Tom aanrijden. Toen de Maan onder was bleek het vrij tranparant te zijn. Ik had een goedkoop klein 70mm Kijkshop-kijkertje op een fotostatief meegenomen, want ik wilde de grote sterrenwolk in het sterrenbeeld Sagittarius (Boogschutter) bij lage vergroting bekijken en schetsen. Een grotere kijker had trouwens ook niet gekund gezien mijn transportmiddel! M24 is niet letterlijk een wolk van sterren, maar eigenlijk kijk je door een opening tussen donkere galactische stofwolken naar een stukje Melkweg in de buurt van diens kern. Een interessant gebied dus!
Maandelijks archief: juli 2012
Schets: Monsterlijk grote zonnevlam! (ASOD 12-11-’12)
Toen ik vanochtend nietsvermoedend een blik wierp door mijn zonnetelescoop viel ik bijna achterover van mijn krukje. Een gigantische zonnevlam was zichtbaar aan de noordoostrand van de Zon. Eén van de grootste die ik ooit heb gezien! Ik heb er natuurlijk direct een tekening van gemaakt met pastelpotloden op zwart papier. Dus iedereen die ook zo’n h-alpha telescoop heeft: kijken! Voor je het weet is hij weer weg…
Update 12 november: ASOD!
Schets: Messier 17 en 18 in één beeldveld
En alweer een heldere nacht! Ondanks dat het nu pas heel laat donker wordt, ben ik opnieuw naar het waarneemstekje in Wilp gereden. En net als gisteren had ik de kleine 80mm refractor meegenomen voor een widefield-tekening. Het doel was Messier 17, oftewel de Zwaannevel in het sterrenbeeld Boogschutter. Deze nevel is wat zwakker en kleiner dan de grote Lagunenevel die ik de dag ervoor heb getekend, maar gelukkig komt de Zwaannevel wat hoger boven de horizon. Zelfs door de kleine refractor was het vormpje van de zwaan goed te zien, hoewel op zijn kop. Het Ultrablock filter hielp om het contrast met de hemelachtergrond wat te vergroten, maar het was niet zo’n enorm effect als bij de Lagunenevel gisteren. Ook leuk: in hetzelfde beeldveld van de 13mm LVW was aan de zuidkant nog een object te zien: de open sterrenhoop Messier 18. Dat gaf zo’n mooi plaatje dat ik besloot om de vergroting laag te houden en beide objecten in één keer te tekenen. De methode was hetzelfde als gisteren: de sterretjes met een zwarte fineliner en de neveligheid met een hard (stomp) potlood. West = rechts, noord is boven.
Schets: M8 – de Lagunenevel (ASOD 27-07-’12)
De Lagunenevel in het sterrenbeeld Boogschutter is een enorme emissienevel die een cluster van jonge sterren (M8) omringd. Het is een groot stervormingsgebied vergelijkbaar met de Grote Orionnevel. De nevel staat in het mooiste hemelgebied dat vanuit Nederland zichtbaar is, maar door een ongelukkig toeval is dit gebied maar kort en lastig te bekijken. Het sterrenbeeld Boogschutter komt in Neder;and maar nauwelijks boven de zuidelijke horizon, waardoor objecten daarin altijd laag in de lichtvervuiling en in de trillende atmosfeer blijven hangen. Daarbij is het ook nog eens zo dat het sterrenbeeld alleen midden in de zomer zichtbaar is, dus tijdens zeer korte nachten waarin het bovendien een beetje blijft schemeren. Het beste moment om de Lagunenevel te bekijken is eind juli; de nachten worden langzaam weer wat donkerder en de nevel staat rond het midden van de nacht op zijn hoogst in het zuiden. “Hoog” is hierbij nogal relatief: maximaal 14 graden. Lees verder