Gisteravond kwam de (net niet volle) Maan zelfs op zijn hoogste punt niet meer dan zo’n 20 graden boven de horizon. Dat betekent dat hoge vergrotingen door luchtonrust niet mogelijk zijn en bovendien kan ik hem vanuit mijn tuintje niet meer zien met de Polarex. Vanuit mijn hobbykamer kon ik hem rond 22.30 uur echter wel heel mooi zien vlak boven de daken van de overburen.

Ik heb daarom een oud refractortje (60mm f/6,9) die ik ooit eens zelf van onderdelen in elkaar gezet heb op een kleine montering geplaatst en op mijn bureau voor het raam gezet. Met een lage vergroting (LVW 13mm, 32x) was de Maan mooi in zijn geheel te zien. Ik heb er een pastelschets van gemaakt op zwart papier. Eerst heb ik heel lichtjes een cirkel getrokken van ongeveer 12cm in diameter. Daarna met het witte pastelpotlood de grote lichte gebieden van de Maan ingetekend. De donkere gebieden heb ik uitgeveegd met mijn vinger. Zo kreeg ik een heel grof basisbeeld van de Maan. Hierop heb ik met het pastelpotlood de fijne lichte details wat duidelijker geaccentueerd. Tot slot met een donkergrijs potlood de kleinere donkere gebieden wat scherper getekend. Na ongeveer een half uurtje was ik klaar.