Ze stond al een tijdje op Markplaats te lonken, helemaal in Klazienaveen. En toen ik zaterdag opeens toevallig richting de kop van Overijssel moest, kon ik me niet meer inhouden en ben ik een stukje doorgereden om haar op te halen: een oud (jaren ’80/’90) “elfje”.

Een Vixen NP-R114E op een New Polaris montering om precies te zijn. Eigenlijk een ex, want ik heb er al eens eerder eentje gehad.
Not your average Pollux/Apollo/BOB, maar (vooral qua montering) een flinke slok robuuster. Ik heb dit model in deze uitvoering altijd het oer-elfje gevonden. Wit met zwarte OTA, zwarte montering, houten statief. Ze waren er ook in het typische Vixen-groen op een nóg zwaardere Super Polaris. Ook mooi, maar dit is altijd mijn favoriet gebleven, en nu staat er staat er zowaar weer eentje te pronken in de hobbyruimte! Er zaten drie 0.96″ oculairen bij: een vreselijke 8mm Huygens, een vreselijke 12,5mm Huygens, maar ook een dikke prima 18mm ‘Circle V’ Ortho.

Afgelopen nacht tot in de kleine uurtjes in de tuin gezeten, en hoewel het waarneemcomfort van een Newton op parallactische montering (en dan met name het wisselen van object) eigenlijk nul is, maakt de robuustheid en soepelheid van de montering en de focuser een hoop goed. Ja, een oude rack&pinion kan wel degelijk prima werken. En het beeld is gewoon loeischerp. Een 114mm f/8 Newton is tegenwoordig wat achterhaald; het is een groot ding voor relatief weinig lichtvangst, maar de beeldkwaliteit is niet kinderachtig!

Ik ben er blij mee!