Het zou een superkoude nacht worden in Lochem, dat wist ik van tevoren. Maar dat het ZO bar zou worden… Vooral de snijdende wind was vreselijk. Ondanks meerdere lagen kleding had ik het niet bepaald warm. Mijn wangen en mijn vingers waren verkleumd. Je kan helaas niet met handschoenen aan schetsen dus dat was even doorzetten. Waarom in vredesnaam? Nou, omdat er momenteel een supernova zichtbaar is in het sterrenstelsel NGC 2655. Heel zeldzaam is zo’n gebeurtenis niet, maar wel dat de supernova zo helder wordt dat je hem in een gemiddelde telescoop kan zien. Op dit moment heeft hij een helderheid van magnitude 12,8, dus al zichtbaar in telescopen van zo’n 12cm. In mijn 30cm kijker zou dat een makkie moeten zijn…
En inderdaad, zo gauw het stelseltje in beeld kwam knalde de supernova me tegemoet! Een felle punt buiten de kern van het stelsel, net aan het het zuidoostelijke randje. Bizar om te bedenken dat je het licht van een ontploffende ster op 71 miljoen lichtjaar afstand met je eigen ogen kan zien. Sterker nog, omdat de afstand zo groot is heeft het licht er dus 71 miljoen jaar over gedaan om ons te bereiken. In feite kijk je terug in de tijd, naar een ontploffende ster in de tijd van de laatste dinosauriërs!
Ik heb er met potlood een tekeningetje van gemaakt. Mijn vingers vroren er zowat af, maar het was alle moeite waard! De komende dagen/weken zal de supernova nog wel zichtbaar blijven en ik zal hem dan ook zeker nog een paar keer gaan bekijken, totdat hij voor altijd verdwenen is.

SN2011B, Lochem, 27 jan. 2011 21.00 uur, 300mm f/4 Dobson, 8mm LVW (150x)