Heel even twijfelde ik of het nog wel de moeite waard zou zijn. In de middag klaarde het prachtig op, dus uiteindelijk wilde ik zelfs naar Papenslag rijden, maar al aan het begin van de avond begon overal mist te ontstaan. Geen deepsky dus. Maar wel een mooie overgang op Jupiter, die ondanks de mist nog goed te zien was.

Dan maar op goed geluk wat dichter bij huis. Ik hoopte dat de mist een beetje laag zou hangen en dat wanneer ik iets hoger zou gaan staan ik er minder last van zou hebben. Dus ik reed naar Wilp, waar nét ten zuiden van de A1 een parallelweg de weilanden inloopt. Het eerste stuk daarvan ligt bovenop een dijk, maar al snel bleek dat die 4 meter extra hoogte niets hielp. Ik heb mijn telescoop (40cm f/4.5 Dobson) dus verderop aan het eind van de (doodlopende) weg opgesteld. Je zit dan pal naast/onder het talud van de snelweg, met bijbehorend geraas van verkeer en felle verlichting. Omdat de snelweg daar zeker 8 meter hoger ligt kan trouwens niemand je zien, dus je zit wel redelijk afgeschermd. Een aparte waarneemplek, dat wel!

Jupiter stond op dat moment (20.30 uur) nog vrij laag, maar de seeing was al vrij aardig. Het schaduwstipje was goed te zien, maar pas om 20.50 uur lukte het me om het maantje zelf te zien, net ten oosten van zijn eigen schaduw. Omdat Jupiter aan de rand minder helder is dan in het midden, valt het witte maantje namelijk pas op wanneer hij voor die minder heldere gebieden hangt. Ik heb er snel een schetsje van gemaakt. Lees verder →