Rupes Recta, Deventer, 31-1-2012, 20.30h-20.50h, 75mm Polarex, 150x

Een kraakheldere vriesnacht. Temperatuur aan het begin van de avond al op -6 graden. Een snijdende wind uit het oosten. Geen weer om buiten te zijn, behalve als je gek bent. Blijkbaar was ik dat, want om 21.00 uur zat ik als een poolreiziger ingepakt achter de 75mm Polarex om de Maan te bekijken. De zonnestand zou op dat moment gunstig staan voor een merkwaardige structuur op het maansoppervlak: Rupes Recta, oftewel de “Rechte Muur”. Het is een zeer langerekte breuklijn in het zuidoosten van Mare Nubium. De breuk is meer dan 100km lang en ziet er uit als een plotseling hoogteverschil, een afgrond in de maanbodem. In werkelijkheid is de wand trouwens niet zo extreem steil als hij er vanaf de Aarde uitziet.

Gisteren stond de Zon zeer laag aan de westkant van de afgrond, waardoor het strijklicht het hoge deel verlicht, maar voorbij de afgrond de bodem niet meer raakt. Het lijkt alsof de Maan opeens ophoudt. De rand van de daarachter gelegen krater Birt wordt aan de bovenkant nog nét verlicht. Een mooi onderwerp voor een tekening. Maar man, wat was het koud! Met verkleumde vingers (ondanks de handschoenen) begon ik aan mijn schets. Ik had geen zin om een uur te priegelen bij die temperaturen dus het is een vrij grove, snelle tekening geworden. De seeing was slecht dus de vergroting bleef beperkt tot ong. 150x Ik heb getekend van 21.30uur tot 21.50uur. Toen vond ik het mooi geweest en heb ik alles gauw weer naar binnen getild. Maar ik heb er geen spijt van, want het beeld door de oude Polarex was prachtig! Misschien ga ik vanavond wel opnieuw de tuin in. Verwachte temperatuur: -9. Brrr!

Verkleed als slaapzak de vrieskou in. Tip voor koukleumen: niets werkt beter tegen koude tenen dan houten klompen!