Vanochtend was het heerlijk rustig lenteweer. Wat stapelwolken, maar daartussen grote stukken knalblauwe hemel. En toch een vrij goede seeing: ideaal zonnekijkweer dus. Ik heb waargenomen van 11.00u tot 11.45u en viel met de neus in de boter. Een enorme pilaarvormige protuberans aan de zuidrand van de zon: misschien wel de grootste die ik ooit heb gezien! De vorm deed me nog het meest denken aan de smalle vlam van een gasbrander: ontzettend helder en smal.
Aan de oostrand waren ook een paar prachtige protuberansen te zien, waarvan de grote vrij zwevende toch wel het mooist was om te zien. Niet zo knalhelder als de pilaar-vlam, maar een grote wolk van ragfijne slierten. Een soort sluiernevel, heel erg mooi om te zien.
Ik heb van beiden een schetsje gemaakt met pastelpotlood op zwart papier.