Vanavond heb ik voor het eerst mijn nieuwe Celestron C8 buiten gezet. Vorige week gekocht, maar door het slechte weer tot nu toe nog niet mee kunnen kijken. Afgelopen nacht klaarde het was op. Een beetje mistig, maar daardoor was de atmosfeer wel lekker rustig. De echt heldere objecten zoals planeten en de Maan priemen wel door de mist dus zijn die op dat soort rustige nachten juist perfect waar te nemen. Jupiter bijvoorbeeld  kwam rond 23.00 voorbij het dak van de buren, de seeing leek heel aardig te zijn, dus een mooi moment voor First Light van mijn pas aangeschafte C8 op Vixen SP.

De kijker had de hele avond al in de schuur gestaan, dus hij was al behoorlijk op temperatuur. Dat merkte ik al heel snel nadat ik het deksel eraf haalde, want al na 1 minuut sloeg de dauw een witte waas over de correctorplaat! Dat begon dus goed..

Snel naar binnen voor een fohntje om de boel droog te blazen. Dat ging vlot, dus kon ik al snel de kijker op Jupiter richten.
Lees verder →

Met wat vertraging hier dan het waarneemverslagje van afgelopen zondagavond in Wateren. Een absolute tophemel vanaf het einde van de astronomische schemering tot een uurtje of 1. Na een hele periode alleen gekeken te hebben vond ik het wel weer eens tijd worden om wat objecten te loggen. Aan de hand van een H400 lijst voor de maanden september en oktober ben ik gaan speuren naar wat leuke objectjes:

NGC 6946
Een flinke diffuse vlek met een zwakke verheldering in het centrum. Twee spiraalarmen lijken perifeer zichtbaar: 1 aan de zuidkant richting het oosten en 1 aan de noordkant richting het westen. De zuidelijke arm lijkt het breedst.

NGC 7160

Een los open cluster dat wel wat weg heeft van het bekende E.T. cluster, maar dan kleiner. Twee heldere sterren aan de noordkant lijken twee ogen. Het lijf van zwakkere sterren strekt zich uit naar het zuiden.

Lees verder →

De langste dag is inmiddels al weer 3 weken geleden en de dagen beginnen langzaam maar zeker weer wat korter te worden. Echt 100% donker wordt het ’s nachts nog steeds niet helemaal, maar de zon zakt al weer ver genoeg onder de horizon om weer wat aan serieuze deepsky-waarnemingen te doen. De voorspellingen waren afgelopen donderdagavond goed, de knalblauwe lucht aan het begin van de avond beloofde een goede transparante nacht. En bovendien was de 250mm Dobson net klaar voor gebruik! Op naar de binnenlanden in de buurt van Lochem, waar ik mijn vaste waarneemstekje heb. Mede-astronerd Steven had er ook wel oren naar en om 23.00 uur waren we allebei present: beiden met een 25cm Dobson.

Toen het eenmaal donker was, werd het meteen duidelijk dat dit inderdaad een prachtige transparante nacht was. De zomermelkweg stond als een heldere kronkelende boog recht boven ons en was te volgen tot enkele graden boven de zuidelijke horizon, rechts naast Boogschutter. In dat lage sterrenbeeld stonden nog drie bolvormige sterrenhopen die ik nog niet eerder waargenomen had en deze avond was perfect om ze op zoeken. M69, M70 en M55 komen allemaal niet verder dan zo’n 6 graden boven de horizon en staan daarom bekend als lastige objecten. En wanneer je ze dan eindelijk vindt, is er eigenlijk niet meer te zien dan een extreem zwak vlekje. De lol zit dan ook niet zozeer in wát je ziet, maar dát je het ziet.

Lees verder →

Een verslag uit de oude doos: Op 29 maart 2006 was er een totale zonsverduistering zichtbaar, onder andere te zien vanaf een smalle strook door Turkije. In deze strook van zo’n 150km breed zou de Maan de Zon volledig afdekken. Een van de spectaculairste natuurverschijnselen die er zijn. Toevallig liep het eclipspad precies over een toeristisch gebied aan de kust zodat een reis er heen lekker betaalbaar bleef. Om niet achter het net te vissen hadden Maayke en ik al een jaar(!) van tevoren een vlucht+hotel geboekt. Maar eindelijk was het dan zover. We waren op de plaats van bestemming, hadden een prachtig plekje uitgezocht om de verduistering bekijken, de videocamera stond op scherp, dus het spektakel kon beginnen…

Wat een dag, die 29e maart! ’s Ochtends al vroeg uit ons hotelnest uitgekropen om als eerste op waarneemspot te zijn die we de vorige middag gevonden hadden. We waren vroeg, maar zeker niet de eersten! Om 09.00 stonden we met z’n allen op de ‘plaat’ terwijl het eerste contact pas tegen 12.30 zou zijn. We hadden mooi tijd om alle spulletjes uit te stallen, in mijn geval een oude VHS-C videocamera en een verrekijker. Ik had namelijk geen zin om de hele tijd foto’s te gaan maken en zo meer bezig te zijn met het instellen van de camera dan met het genieten van de eclips. Ik hoefde dus alleen mijn cameraatje te voorzien van een eigenmaakt astosolar-filtertje, hem op de zon te richten en verder lekker afwachten. Ik zat heerlijk op de rand van het muurtje met vrij uitzicht op de zee te wachten op wat zou komen.

Lees verder →

Uitzicht vanaf onze waarneemlocatie richting het zuiden over de Caldera, een enorme erosiekrater

Een prachtig eiland qua natuur, de beste sterrenhemel die je je maar kan voorstellen, objecten staan er 25 graden hoger dan in Nederland: alle ingrediënten voor een absolute topvakantie. En dat is het ook geworden! Hieronder het verslag dat ik schreef direct na terugkomst:

Net terug van een schitterende week La Palma, een prachtig eiland en één van de beste waarneemstekken die voor de gewone sterveling bereikbaar zijn. Het was geweldig, en ondanks dat ik slechts 2 nachten heb waargenomen i.v.m het weer was het 100% de moeite waard en zeker voor herhaling vatbaar! Hierbij een verslagje van de afgelopen week.

Op vakantie met een 25cm Dobson naar La Palma: het summum voor de visuele waarnemer! Eindelijk was het na lang, lang, lang wachten zover. We stonden met de hele groep (Michael, Yvonne, Maayke, kleine Pim, Nop, Demelza, Steem en Eric) voor de incheckbalie. Speciaal voor deze vakantie heb ik een 25cm reisdobson gemaakt die als handbagage in het vliegtuig mee zou moeten kunnen. Dat lukte zonder problemen, mijn trolley met Propdob ging even door de scanner en zonder verdere vragen of het openen van de koffer kon ik doorlopen.

Lees verder →